W indeksie osób prezentujemy krótkie biogramy ważnych dla kultury polskiej postaci.
BARCZEWSKI Probus Piotr (1833‒1884), herbu Samson – działacz społeczny i filantrop, właściciel rozległych dóbr ziemskich w Galicji i na rosyjskim Podolu (m.in. w Raszkowie nad Dniestrem).
fot. Wojciech Piechowski, zdjęcie z archiwum POLONA
BRANDT Józef (1841–1915) – uznawany (obok Jana Matejki i Henryka Siemiradzkiego) za jednego z trzech największych malarzy polskich XIX w. i najwybitniejszego polskiego batalistę swojej epoki.
Ilustracja przedstawia Franciszka Ksawerego Branickiego
BRANICCY – nazwisko to noszą członkowie dwóch rodów magnackich: starszego herbu Gryf i młodszego herbu Korczak.
fot. POLONA
BRODZKI Wiktor (1817 lub 1826 – 1904) – rzeźbiarz pochodzący z Wołynia, z Ochotówki (powiat żytomierski).
Antoine Cierplikowski (siedzący w płaszczu) podczas pobytu w Warszawie 1935 r.
Antoni Cierplikowski (Antoine de Paris) (1884–1976) – mistrz fryzjerski, prekursor francuskiej haute coiffure, twórca renomowanej, znanej na całym świecie marki kosmetycznej, przyjaciel koronowanych głów.
Michał Czajkowski (Czaykowski, Czayka, Mehmed Sadyk, Sadyk Pasz) (1804–1886) – pisarz, poeta i działacz niepodległościowy.
fot. Matson Photo Service
Józef Czapski (1896-1993) – malarz i pisarz, jedna z czołowych postaci z kręgu paryskiej „Kultury”, oficer kawalerii Wojska Polskiego, kawaler orderu Virtuti Militari.
Ignacy Domeyko (1802–1889) – geolog, mineralog, inżynier górnictwa w Chile.
Mieczysław Jan Gębarowicz (1893-1984)
Wybitny polski uczony – profesor historii sztuki łączący swą wiedzę z działalnością społeczną na rzecz ocalenia spuścizny polskiej we Lwowie. O jego formacji ideowej zadecydował rodzinny dom w Jarosławiu, później Buczaczu – brał udział w walkach o niepodległość Polski, był także obrońcą Lwowa w 1918 roku.
Portret Maksymiliana Gierymskiego autorstwa Aleksandra Regulskiego fot. POLONA
Maksymilian Gierymski (1846-1874) – malarz, współtwórca polskiego realistycznego malarstwa pejzażowego XIX w., przedstawiciel szkoły monachijskiej, starszy brat Aleksandra Gierymskiego.
GIERYMSKI Aleksander (1850‒1901) – malarz, młodszy brat Maksymiliana (1846‒1874). W 1867 r. pobierał nauki w III Gimnazjum w Warszawie, w tym samym roku rozpoczął naukę w Klasie Rysunkowej u Rafała Hadziewicza. W 1868 r. wyjechał do brata do Monachium, od tego momentu jego życie wiązało się z częstymi podróżami; więcej czasu spędził poza krajem niż w ojczyźnie.
Fot.: Wikimedia, domena publiczna
Cyprian Godebski h. Godziemba (1835–1909) – rzeźbiarz
Przyszedł na świat w Méry-sur-Cher koło Burges jako syn Franciszka Ksawerego (1801-1869), powstańca listopadowego, działacza Wielkiej Emigracji.
Witold (Marian Witold) Gombrowicz (1904–1969) – pisarz i dramaturg.
Artur Grottger (1837– 1867) - malarz, ilustrator, rysownik
Urodził się w Ottyniowicach jako syn powstańca listopadowego Jana Józefa Grottgera i Krystyny Blahao de Chodietow.
Rudolf Indruch (1892–1927) – inżynier architekt, projektant Cmentarza Orląt we Lwowie.
Elisabeth Anna Maria Jerichau-Baumann (1818-1881) - malarka
fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Antoni Madeyski (1862-1939) – rzeźbiarz i medalier.
Rafał Malczewski (1892–1965) – malarz, rysownik i pisarz.
Urodził się w Krakowie, syn malarza Jacka Malczewskiego. Po ukończeniu szkoły średniej w Krakowie i studiach w Wiedniu, w latach 1910–1915, studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Mieszkał na stałe w Zakopanem, tam przyjaźnił się z Kornelem Makuszyńskim i Karolem Szymanowskim.
Ernest Malinowski (1818-1899) – polski inżynier drogowy i kolejowy; bohater obrony Callao (1866); budowniczy kolei w Peru i Ekwadorze, projektant i budowniczy Centralnej Kolei Transandyjskiej.
Adam Mickiewicz (1798–1855) – wieszcz i pielgrzym.
Portret Meli Muter autorstwa Bolesława Nawrockiego z 1903 roku.
Mela Muter (Maria Melania Mutermilch z d. Klingsland) (1876–1967) ‒ była córką warszawskiego kupca i mecenasa sztuki Fabiana Klingslanda. To pierwsza polska malarka, pochodzenia żydowskiego, która zawodowo poświęciła się twórczości artystycznej.
Jan Henryk Rosen (1891‒1982) – artysta malarz, profesor Politechniki Lwowskiej.
Kanuty Rusiecki (1800–1860) – jeden z najważniejszych malarzy środowiska wileńskiego pierwszej połowy XIX wieku.
Henryk Hektor Siemiradzki (1843-1902) – malarz. Urodził się na przedmieściu Charkowa w rodzinie wywodzącej się z Jaroszyc w Nowogródzkiem, w której panowała polska domowa atmosfera, ale jednocześnie lojalnej wobec władz zaborczych.
Antoni Wiwulski (1877 ‒ 1919) - rzeźbiarz, architekt.
Urodził się 20 lutego 1877 r. w guberni archangielskiej, w dalekiej Rosji, jako syn zarządcy lasów cesarskich i wnuk zesłańców. Do gimnazjum uczęszczał w Mitawie (Łotwa) i Chyrowie (Ukraina). Studia natomiast zakończył w roku 1901 w Wyższej Szkole Technicznej w Wiedniu (Austria). Naukę kontynuował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu (Francja).