Rafał Malczewski
Rafał Malczewski (1892–1965) – malarz, rysownik i pisarz.
Urodził się w Krakowie, syn malarza Jacka Malczewskiego. Po ukończeniu szkoły średniej w Krakowie i studiach w Wiedniu, w latach 1910–1915, studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Mieszkał na stałe w Zakopanem, tam przyjaźnił się z Kornelem Makuszyńskim i Karolem Szymanowskim.
Ulubionymi motywami jego obrazów były krajobrazy i małomiasteczkowe pejzaże. Prezentował swoje obrazy w 1932 r. w trakcie Międzynarodowego Biennale w Wenecji i na wystawach w Berlinie, Helsinkach, Los Angeles, Nowym Jorku, a nawet w Moskwie. W 1937 r. otrzymał złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury. Po wybuchu wojny, w 1939 r., przez Słowację, Węgry i Włochy dotarł do Francji. Stamtąd wyjechał przez Hiszpanię i Portugalię do Brazylii. W styczniu 1941 r. wylądował w Rio de Janeiro. Przez dwa lata pobytu w Brazylii wystawiał swoje akwarele z widokami Rio de Janeiro, a także Parany i jej stolicy Kurytyby, w której mieszkał w 1942 r. W tym też roku wyjechał przez USA do Ottawy. Również w 1942 r. miał swoją pierwszą wystawę w Museum of Art w Montrealu. Inspiracje do swoich obrazów olejnych znajdował w podróżach po Kanadzie i USA, sponsorowanych przez kolej kanadyjską. W 1953 r. doznał udaru mózgu i został częściowo sparaliżowany. W konsekwencji mógł już tylko malować akwarele. W 1959 r. odwiedził Polskę. Zmarł w 1965 r. w Montrealu i tam został pochowany.