Formularz wyszukiwania
× Zamknij wyszukiwarkę. Uwaga: spowoduje zamknięcie bez przeładowania strony

Witold Gombrowicz | Instytut POLONIKA Polonika

Przejdź do treści
Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA – strona główna
BADAMY - CHRONIMY - POPULARYZUJEMY polskie dziedzictwo kulturowe za granicą

Nawigacja

  • O nas
  • Co robimy
  • Polonik tygodnia
  • Co nowego
  • Baza poloników
Rozwiń menu główne

Ustawienia

Włącz wysoki kontrast Włącz podstawową wersję kolorystyczną pl Change language to PL en Change language to EN
Zamknij menu
  • Strona główna
  • Co robimy
  • Polonik tygodnia
  • Baza poloników
  • Co nowego
  • Wydawnictwa
  • Edukacja
  • Multimedia
  • O nas
  • BIP
  • Kontakt
  • Polityka prywatności
  • Patronat i współpraca
  • Press room

Media społecznościowe

  • Kanał na facebook
  • Kanał na instagram
  • Kanał na twitter
  • Kanał na youtube
  • Kanał na Google Arts and Culture
  • Kanał na linkedin
© 2025 Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA

ABC dziedzictwa / Indeks osób / Witold Gombrowicz

Powrót do: Indeks osób

Witold Gombrowicz

Witold (Marian Witold) Gombrowicz (1904–1969) – pisarz i dramaturg.

Urodził się w Małoszycach, w ziemi radomskiej. Po przeniesieniu się rodziny do Warszawy, tu chodził do szkoły; maturę uzyskał w 1922 r., a następnie studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończył studia w 1927 r., uzyskując tytuł magistra prawa. Przez rok studiował w Instutite des Hautes Études Internationales w Paryżu. Zajmował się pisarstwem. Jego felietony i recenzje ukazywały się na łamach „Kuriera Porannego”. Pierwszą jego powieścią, która zyskała rozgłos, była Ferdydurke.

Uczestnicząc w pierwszym rejsie polskiego transatlantyku MS „Chrobry” do Ameryki Południowej w 1939 r., wobec groźby wybuchu wojny, postanowił zostać w Argentynie. Podejmował tam próby literackie, a od końca 1947 do połowy 1955 r. pracował w dawnej filii PKO w Buenos Aires, w Banco Polaco. Od 1950 r.  współpracował i publikował w paryskiej „Kulturze” J. Giedrojcia. Krytykowany był za kontrowersyjny sposób prezentowania problematyki tożsamości narodowej, szczególnie w powieści Trans-Atlantyk. Kolejne powieści Pornografia i Kosmos przyniosły mu wzrost jego popularności.

W roku 1963 przeniósł się z Argentyny do Europy; początkowo przebywał w Berlinie Zachodnim na stypendium Fundacji Forda, następnie w Royaumont pod Paryżem. W 1964 r. osiadł w Vence koło Nicei. Dwukrotnie (1966 i 1968) był nominowany do literackiej Nagrody Nobla. W 1966 r. otrzymał nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego, a w roku 1967 ‒ Międzynarodową Nagrodę Wydawców Prix Formentor.

Ponieważ pisał tylko po polsku, jego dzieła zostały przetłumaczone na wiele języków, a on sam znacznie bardziej był znany poza Polską, w której dopiero po 1986 r. zaczęły się ukazywać jego prace w sposób systematyczny. Zmarł w 1969 r. w Vence.

Został upamiętniony decyzją Sejmu RP w 2004 r., który uznał ten rok Rokiem Gombrowicza w Polsce. Powstało również Muzeum im. Witolda Gombrowicza we Wsoli na Mazowszu, a w Warszawie istnieje ulica jego imienia. W Buenos Aires, na budynku, w którym mieszkał, znajduje się tablica upamiętniająca jego pobyt w Argentynie.

Udostępnij
Witold Gombrowicz | Instytut POLONIKA

Menu dodatkowe

  • BIP
  • Kontakt
  • Press room
  • Patronat i współpraca
  • Deklaracja dostępności
  • Dotacje MKiDN
instytucja nadzorująca
instytucja nadzorująca
© 2025

Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA

Realizacja:

Rytm.Digital

Media społecznościowe

  • Kanał na facebook
  • Kanał na instagram
  • Kanał na twitter
  • Kanał na youtube
  • Kanał na Google Arts and Culture
  • Kanał na linkedin
Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Dowiedz się więcej. OK, rozumiem