Inwentaryzacja polskich śladów na cmentarzach czeskiej części Śląska Cieszyńskiego - etap 2 (Czechy)
Zadanie stanowiło kontynuację rozpoczętego w roku 2022 projektu prac dokumentacyjnych polskiego dziedzictwa sepulkralnego zachowanego na terenie Śląska Cieszyńskiego (w jego części znajdującej się w Republice Czeskiej). W ramach całości projektu przewidziane zostały zadania dokumentacyjne (inwentaryzacja) i popularyzacyjne. Została wykonana dokumentacja cmentarzy znajdujących się we współczesnych granicach miejscowości: Czeski Cieszyn (cz. Český Těšín) oraz Karwina (cz. Karviná) wraz z publikacją wyników za pośrednictwem bazy Instytutu Polonika DZIEDZICTWO ZA GRANICĄ. BAZA POLONIKÓW i zgodnie z przyjętymi standardami. Przeprowadzona została także kwerenda terenowa przygotowawcza do realizacji kolejnego zadania.
Wybór miejsca miał na celu zwiększenie świadomości o historycznych uwarunkowaniach terenów Śląska Cieszyńskiego w obszarze Zaolzia, ze szczególnym uwzględnieniem polskich śladów w tym regionie, widzianych z perspektywy wielokulturowego dziedzictwa. Zaolzie nie jest terenem, na którym obecność Polaków miałaby charakter zapomniany, szczególnie w wymiarze regionalnym oraz historyczno-naukowym. Jednak szersza wiedza o tym regionie ograniczona jest tylko do kilku elementów związanych z najważniejszymi wydarzeniami historycznymi. Przeprowadzone prace mają stanowić fragment działań mających w wymiarze historycznym i kulturowym pokazać specyfikę i złożoność tożsamości tego miejsca. Prace nie miały na celu wzmacniania narodowych resentymentów, wynikają bowiem z założenia, że jednym z istotnych elementów przezwyciężenia historycznych napięć jest rzetelna wiedza o nich. Udział w zadaniu wolontariuszy, z których większość stanowią studenci historii, historii sztuki oraz ochrony dziedzictwa kulturalnego miał za zadanie nie tylko zwiększenia świadomości historii tego regionu, ale także zachęcenia przyszłych specjalistów do dalszych prac badawczych czy popularyzatorskich dotyczących Zaolzia. Teren ten był przed I wojną światową zamieszkały w dużym stopniu przez ludność polskojęzyczną (w niektórych regionach do 90% mieszkańców) w skali całego obszaru przy znaczącym udziale osób czesko i niemieckojęzycznych. Istotną grupę stanowiła społeczność żydowska. W wyniku podziałów terytorialnych, po rozpadzie monarchii austro-węgierskiej teren ten stał się przedmiotem sporu polsko-czeskiego, który doprowadził do konfliktu zbrojnego (1919-20) i podziału Śląska Cieszyńskiego, utrzymanego do 1938 r. i przywróconego po II wojnie światowej (dopiero w 1958 roku podpisane zostało w tej sprawie ostateczne porozumienie). Do dzisiaj teren Zaolzia zamieszkały jest przez znaczącą liczbę Polaków.
