Restauracja fundamentu zabytkowego kościoła Najświętszego Serca Jezusa w Czerniowcach na Ukrainie
Restauracja fundamentu zabytkowego kościoła Najświętszego Serca Jezusa w Czerniowcach na Ukrainie
Towarzystwo Jezusowe Prowincja Polski Południowej
174.681,00
Neogotycki kościół Najświętszego Serca Jezusa w Czerniowcach zbudowany został w latach 1892-1894. Świątynie wznosili Jezuici na gruncie otrzymanym od miasta i ofiar polskiego społeczeństwa mieszkającego w Czerniowcach i na Bukowinie. Po wojnie Sowieckie władze przekształciły go
w archiwum. Od lat 2010 r., w którym nastąpił zwrot kościoła, jest on stopniowo, przy udziale parafian, remontowany. Usunięto dwa żelbetowe stropy oraz ściany działowe, które umieszczono w okresie działania archiwum. Wstawiono również okna, załatano dach oraz odnowiono kryptę w której są trumny 59 hallerczyków.
Do Czerniowiec jezuitów sprowadził arcybiskup Zygmunt Szczęsny w 1885 r. Początkowo ofiarował swój dom. Kościół został wykończony za czasów kiedy proboszczem był Franciszek Eberhard (1894 r.). Polscy Jezuici pozostawali w Czerniowcach do pracowali do 1944 r., kiedy to aresztowano i wywieziono do Kazachstanu ostatniego proboszcza. Następnie kościół oddano na krótko prawosławnym, później zdecydowano o świeckim przeznaczeniu budynku - urządzono w nim archiwum. Kiedyś kościół zdobiły witraże przywieziono z Grotowa (Bielsko-Biała), malowidła na ścianach autorstwa Malera Kaschana z Mikołajewa, a także ołtarz główny i ambona autorstwa Shtuflesera z Austrii. Organy natomiast wykonano w pracowni Riegera w Endorfie. W 1864 r. z Edynburga sprowadzono trzy dzwony. W 1901 zainstalowano zegar zamówiony w Pradze . Nad zegarem umieszczono srebrny obraz Matki Bożej ,a nad nim i po bokach zainstalowano 3 srebrne tablice po niemiecku i dwa po polsku. W kościele przed utworzeniem państwa sowieckiego znajdowały się 4 ołtarze boczne, na ścianach wisiały płaskorzeźby przedstawiające drogę krzyżową. W latach 80 pozostałości z wyposażenia zostały zabrane i przekazane do czerniowieckiego muzeum. Mimo próśb miejscowych władz i ukraińskiego Ministra Kultury parafia wciąż nie może odzyskać swojej własności. Z bogatego wyposażenia po za zegarem i witraży w górnych częściach okien oraz rozecie z witrażami i resztką fresków na kolumnach nie pozostało nic.
W ramach bieżącego sezony konserwatorskiego skoncentrowano się na pracach izolujących fundamenty, na które składały się: renowacja szwów powierzchni murowanych, wiercenie otworów, wypełnianie otworów, naniesienie tynku wyrównującego, pionowe uszczelnienie fundamentów.
