Prace konserwatorskie w d. kościele dominikanów pw. św. Mikołaja Biskupa w Kamieńcu Podolskim na Ukrainie
Towarzystwo Tradycji Akademickiej
Dofinansowanie: 250.000,00 zł
Projekt jest kontynuacją prac konserwatorskich, w tym roku już IX edycja, prac we wewnątrz kościoła pw. św. Mikołaja w Kamieńcu Podolskim. Tym razem prace konserwatorskie objęły konserwację prawej nawy bocznej kościoła: prace konserwatorskie zachodniej ściany pod chórem; prace zabezpieczające tynki i polichromie na sklepieniu prawej nawy; I etap prac technicznych przy drewnianych detalach chóru oraz pracach technicznych przy konstrukcji barokowego chóru.
Historia zespołu kościelno-klasztornego w Kamieńcu Podolskim
Zgodnie z dokumentem z 1375 r., wystawionym przez prowincjała polskiego Jana z Brzegu, zespół świątynny pw. św. Mikołaja został drugą, po Smotryczu, fundacją dominikańską na Podolu. Murowany kościół wraz z klasztorem dominikanów wybudowany został około 1420 r., po tym jak spłonął pierwszy, drewniany kościół. Od roku 1596 patronat nad świątynią i klasztorem sprawowała rodzina Potockich, kilkakrotnie finansująca odbudowę tego kompleksu (m.in. po pożarze w 1616 r., dewastacjach oraz po oblężeniu miasta przez Turków w 1672 r.). Po kasacie klasztoru, w 1843 r., kościół stał się świątynią parafialną, jednak po drugiej wojnie światowej zamieniono go w magazyn. Zespół klasztorny ucierpiał też na skutek pożaru w 1993 r.
Cztery portale w kościele wiodące do kaplic wraz z ich dekoracją stanowią niepowtarzalny kompleks renesansowych i manierystycznych dekoracji nieustannie badanych przez historyków sztuki. Trzy z portali poddano konserwacji już w poprzednich latach. Są to portale wiodące również do Kaplicy Ukrzyżowanego Pana Jezusa, ale od nawy głównej, oraz dwa portale wiodące do kaplicy Matki Bożej Różańcowej. Portale są integralną częścią wystroju sztukatorskiego i kamieniarskiego kościoła, który ma ogromne wartości artystyczne, estetyczne i historyczne, a każdego roku podczas kolejnych prac udaje się odnaleźć nowe, uzupełniające wiedzę o kościele artefakty.
Od 1998 r. klasztor jest systematycznie odbudowywany przez oo. paulinów, którzy stali się gospodarzami świątyni i klasztoru podominikańskiego.
Na efektach projektu skorzystają przede wszystkim wierni uczęszczający do świątyń, mieszkańcy Kamieńca Podolskiego ale również całoroczny i liczny tłum turystów z Polski i innych europejskich krajów będący świadkiem profesjonalnie prowadzonych prac przywracających dawny stan świątyni. Dzięki wieloletniemu zaangażowaniu polskich specjalistów w ratowanie zabytków, lokalne społeczności (włącznie z władzami konserwatorskimi i administracyjnymi), zmieniły stosunek do ratowania wspólnego dziedzictwa kulturowego.